آيت الله العظمی جوادی آملی :

فرمود:مشرکین که حسابشان جداست. مؤمنين دو قسم‌ هستند اكثری مؤمنين يك شرك رقيقی دارند «وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ»روايتی كه در ذيل اين آيه است ملاحظه بفرماييد از امام(سلام الله عليه) سؤال مي‌كنند چطور مؤمن، مشرك می‌شود؟ فرمود اينكه مي‌گويند:«لولا فلان لهلكتُ» اگر فلان كس نبود مشكل ما حل نمی‌شد، عرض كردند پس چه چيزی بگوييم؟ فرمود بگوييد خدا را شكر می‌کنم كه به وسيله فلان كس، مشكل ما را حل كرد،نه اينكه اول خدا دوم فلان شخص يا «لولا فلان لهلكتُ» مگر در برابر خدا كسی هست كه مشكل ما را حل كند؟! در برابر خدا كسی هست كه خطر را از ما رفع كند؟! اين نيست. بنابراين اگر ما با ايمان باشيم آن شرك رقيق را مواظب باشيم كه در حريم زندگی ما راه پيدا نكند مؤمن باشيم «إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَليمٍ» باشيم هيچ خطری ما را تهديد نمي‌كند نه دشمن درون و نه دشمن بيرون.