پایگاه اطلاع رسانی اسراء: به مناسبت سالروز شهادت امام محمد تقی جواد الائمه (علیه السلام) فرازهایی از فرمایشات آیت الله العظمی جوادی آملی با محوریت مقام و شخصیت آن امام همام را از نظر می گذرانیم.

 آیت الله العظمی جوادی آملی با اشاره به دوران کودکی امام جواد (علیه السلام) و انتقال علوم الهی از سوی پدر بزرگوارشان بیان داشتند: وقتی وجود مبارك امام جواد به دنیا آمده است وجود مبارك امام رضا(سلام الله علیهما) خیلی به این نوزاد علاقمند بود آن طوری كه مسعودی در مروج الذهب خود نقل می‌كند «كان ینادیه فی المهد طول لیلته» در بسیاری از شب وجود مبارك امام رضا(سلام الله علیه) تا سحر كنار این گهواره ذكر خواب می‌گفت مناجات می‌كند مناقات می‌كرد با او گفتگو می‌كرد. به امام رضا(سلام الله علیه) عرض كردند شایسته نیست پدری همچون شما كنار گهواره كودك ذكر خواب بگویید كه كودك بخوابد فرمود: نه من ذكر خواب می‌گویم نه او به خواب می‌رود، من دارم معارف الهی را به او منتقل می‌كنم و با علم، او را عزیز می‌كنم «انما اعزّه بالعلم عزّا»؛ این كار آن پدر و آن پسر(سلام الله علیهما) بود.

معظم له ادامه دادند: وقتی وجود مبارك امام جواد(سلام الله علیه) در دوران كودكی به مقام شامخ امامت رسید به او عرض كردند كه مگر كودك به مقام شامخی می‌رسد مثل نبوت یا امامت؟ فرمود: ﴿وَ آتَیناهُ الْحُكْمَ صَبِیاً﴾ كه در قرآن می‌خوانید این سند آن است كه اگر كسی از علم لدنی برخوردار باشد ذات اقدس الهی چنین سمتی را به او عطا می‌كند. بعد وقتی وارد فضای جامعه شدند مهمترین كارشان تفسیر قرآن و نشر معارف قرآن و اهل بیت بود.

ایشان در بخش دیگری از سخنان خود به تفسیر آیه ای از قرآن کریم در رابطه با بررسی آراء مختلف مکتب های گوناگون از لسان نورانی امام نهم(ع) پرداختند و ابراز داشتند:  خدای سبحان در قرآن كریم در سوره «زمر» به همه ما امر كرد و بشارت داد و فرمود: آنها كه مكتب های گوناگون آراء مختلف را بررسی می‌كنند و بهترینش را برمی‌گزینند به آنها مژده بده ﴿فَبَشِّرْ عِبادِ ٭ الَّذینَ یسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ﴾ وجود مبارك امام جواد(ع) برای تبیین این گونه از آیات به همه ما فرمود: هر كس گوش به حرف گوینده‌ای می‌دهد دارد او را عبادت می‌كند! منظور از این گفتن، تنها گفتن در قبال نوشتن یا رفتن و مانند آن نیست، بلکه اعمال و نوشته دیگران را نیز شامل می شود؛ فرمود اگر كسی گوش به حرف كسی بدهد، مقاله كسی را نگاه كند، روزنامه كسی را، سخن كسی را گوش بدهد، نوار كسی را گوش بدهد كه بخواهد آن را بپذیرد باید بداند دارد او را عبادت می‌كند اگر او ان‌شاءالله از خدا و پیغمبر بگوید، این كار او عبادت خداست و اطاعت پیغمبر، اگر خدای ناكرده او باطل می‌گوید او دارد شیطان را عبادت می‌كند. لذا این حدیث نورانی به این نكته اشاره دارد كه هرگز نباید هیچ نوشتار و گفتار و سخنی را بدون تحقیق و تفحّص بپذیریم.

معظم له به یکی از توصیه های اخلاقی آن امام نهم(علیه السلام) اشاره داشتند که دنیا را محل صبر و بردباری در برابر مشکلات معرفی نموده و گفتند: كسی از وجود مبارك امام جواد(سلام الله علیه) توصیه اخلاقی خواست عرض كرد كه ما را سفارش كنید. حضرت فرمود: قبول می‌كنید یا فقط می‌خواهید گوش بدهید؟ عرض كرد نه قبول می‌كنم. فرمود: اگر قبول می‌كنید این مسائل را بدان، اینجا جای امتحان و جای بردباری است اصلاً كسی خیال بكند كه اینجا بخواهد راحتی و راحت به سر ببرد راحتی نصیبش بشود اشتباه است؛ آنكه این نظام را ساخت این جهان را ساخت فرمود: اینجا جای آسایش نیست خودش هم كه ﴿وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللّهِ قیلاً﴾ دیگر از خدا راستگوتر كیست ؟ ولی معذلك قسم یاد كرد فرمود: ﴿لَقَدْ خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ فی كَبَدٍ﴾ انسان در فشار و رنج و درد و زحمت و سختی قرار داده شد، اصلاً ساختار اینجا این است؛ این لام لام قسم است، كبَد یعنی درد و رنج و فشار و مشكلات؛ حالا یكی فشار مالی دارد، دیگری فشار خانوادگی دارد، یكی فشار سیاسی دارد و یكی فشار اجتماعی دارد هیچ كس بیدرد و رنج نیست؛ مستحضرید آنها كه وضع مالیشان خوب است با قرص خواب می‌خوابند این ‌طور نیست كه مثلاً راحت باشند، حالا كسی خیال بكند این هفتاد هشتاد سال آسوده باشد نه، آسایش جای دیگر است آنجا كه ﴿لا لَغْوٌ فیها وَ لا تَأْثیمٌ﴾ از یك سو ﴿الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ﴾ از سوی دیگر.

آیت الله العظمی جوادی آملی همچنین رسیدن به درجات عالی دردنیا و آخرت را برای انسان، ممکن دانستند و بیان داشتند: وجود مبارك امام جواد(سلام الله علیه) فرمود: «الثِّقَةُ بِاللّهِ ثَمَنٌ لِكُلِّ غالٍ و سُلَّمٌ إلى كُلِّ عالٍ» رسیدن به درجات عالی، درجات بهشت، درجات علمی و عملی و تقوا در دنیا و درجات بهشت در آخرت البته سخت است; ولی اعتماد و اطمینان به لطف خدا، بهای هر كالای گرانی است. امام جواد علیه السلام می فرماید: نِیل به درجات عالی و رسیدن به مقاماتی مانند مقام سلمان، مقام اباذر، مقام مقداد در دسترس است، شما نردبان رسیدن به این مقامات را دارید، نگویید سلمان و مقداد به آن مقامات رسیده اند ما نمی‌توانیم، اگر بگویید یك مقامی خیلی بالاست، نردبانش را دارید و آن اطمینان به خداست.

منبع: آرشیو جلسه درس اخلاق معظم له