1 ـ اگر لقطه، كمتر از يك درهم[1] باشد:

مي‏تواند با قصد تملك بر دارد؛

2 ـ اگر لقطه، يك درهم يا بيش از يك درهم باشد:

با احتمال پيدا شدن صاحبش، بايد يك سال تعريف كند و در صورتي كه از پيدا شدن صاحبش مأيوس باشد، از طرف صاحبش صدقه بدهد.

فرق لقطه حرم و غير حرم

در لقطه غير حرم، بعد از اعلانِ يك سال، مخيّر است بين تصدّق، يا نگهداري براي مالك آن ، يا تملک با قصد رد به صاحبش در صورت پيدا شدن وي، ولي در لقطه حرم، فقط بين دو امر اول، مخيّر است و نمي‏تواند تملك نمايد.

برداشتن اشتباهي مال ديگري

اگر كسي مالي را به عنوان اين كه مال اوست بردارد و بفهمد كه مال او نيست، در صورتي كه جاي معيني داشته باشد و لقطه محسوب نشود، بايد آن را بلافاصله سر جايش بگذارد؛ ولي اگر از زمان برداشتن، مدتي گذشته باشد كه احتمال برود در عدم دسترسي صاحبش به آن، تأثير داشته باشد، علاوه بر اين كه آن را سر جايش مي‏گذارد، قيمت آن را هم به فقير صدقه بدهد.

در فرض قبل، اگر از برداشتن، زماني گذشته باشد كه اگر آن را سر جايش بگذارد، احتمال عقلايي دسترسي صاحبش به آن نباشد و از طريق ديگر نيز امكان رساندن آن به صاحبش نباشد، بايد آن را از طرف صاحبش به فقير صدقه بدهد.

در مواردي كه كسي مال ديگري را از روي اشتباه بر مي‏دارد (مانند كفش) و در اثر برداشتن وي، صاحب آن به زحمت مي‏افتد، مثل اين كه احتمالاً با پاي برهنه به منزل رفته است و مانند آن، مناسب است بردارنده، علاوه بر عمل به وظيفه لازم، به نيّت استرضاي وي، مقداري صدقه بدهد.

كسي كه مال او را برده‏اند و چيزي مثل كفش به
عوض آن بر جاي مانده

اگر بداند آنچه بر جاي مانده است مال كسي است كه كفش او را برده است، در صورتي كه از دسترسي به وي مأيوس باشد، مي‏تواند آن كفش را بر دارد؛ و اگر كفش بر جاي مانده قيمتش از مال او بيشتر است مابه التفاوت را به نيت صاحبش (با اذن حاكم شرع) صدقه دهد.

ديون مالي

كسي كه به ديگري بدهي دارد:

اگر مبلغ معلوم و طلبكار معلوم است: آن را پرداخت مي‏كند؛

اگر مبلغ معلوم و طلبكار نامعلوم يا به او اصلا دسترسي ندارد: رد مظالم مي‏دهد؛

اگر مبلغ نامعلوم و طلبكار معلوم است: بايد استرضاء يا مصالحه يا اگر قدر متيقني دارد پرداخت نمايد؛

اگر مبلغ نامعلوم و طلبكار نامعلوم است: اگر مال در ضمن اموال ديگر باشد، خمس پرداخت مي‏كند و اگر به ذمّه است، با حاكم شرع مصالحه مي‏كند.

خسارت‏هاي آبرويي

اگر كسي به ديگري تهمت بزند يا [از او] غيبت كند و امثال آن: در صورتي كه آن شخص مطلع شده باشد، بايد او را به هر نحو راضي كند و طلب حلاليّت نمايد؛ و اگر مثلاً غيبت نموده ولي غيبت شونده مط‏لع نباشد، گفتن به وي (مخصوصا با فرض مفسده و ايذاي وي) لازم نيست و استغفار براي خود و او و جبران به قدر مقدور كفايت مي‏كند.

با چه غسلهايي مي‏توان نماز خواند؟

فقط با غسل جنابت مي‌تواند بدون وضو نماز بخواند.

آيا غساله آب قليل پاك است يا نجس؟

غساله آب قليل که عين نجس را زايل مي‌کند نجس است و از آن غساله که با خروجش محل  نجس پاک مي‌شود احتياطاً اجتناب شود.