به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس اخلاق این هفته خود که در محل نمازخانه بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد با اشاره به نزدیک شدن به ایام شهادت امام حسن عسكری(ع) با تسلیت این ایام بیان داشتند: در آستانه شهادت امام حسن عسكری(ع) قرار داریم، این مصیبت را به پیشگاه ولی عصر(ارواحنا فداه) و عموم علاقه‌مندان به قرآن و عترت تعزیت عرض می‌كنیم و از خدای سبحان مسئلت می‌كنیم به بركت این ذوات قدسی توفیق فراگیری علم صائب و عمل صالح را به همه ما مرحمت بفرماید!

ایشان در ادامه به شرح نامه 69 نهج‌البلاغه پرداختند و اظهار داشتند: در این نامه وجود مبارك امیرالمؤمنین(ع) حارث‌بن‌عبدالله همدانی را مخاطب قرار می‌دهد و مطالبی را برای او بیان می‌كند. می‌فرماید به قرآن كه حبل الهی است تمسّك كن و ناصحانه با این كتاب برخورد كن. اگر كسی با گفتارش جامه‌ای به دیگران داد، لباسی بر پیكر دیگری پوشاند و آبروی او را حفظ كرد می‌گویند او نصیحت كرده است، اما اگر یك انتقاد و اشكالی با جامه‌دری همراه باشد نه جامه دوختن، او دیگر نصیحت نیست! حضرت فرمود با قرآن، نصیحت‌گونه برخورد كن این یك خیاط خوبی است خود را به این خیاط عرضه كن تا جامه تقوا بر تن تو بدوزد و بر پیكر تو بپوشاند، این معنای نصیحت است.

معظم له شناخت دنیا را از ضرورت های اساسی انسان دانستند و ابراز داشتند: دنیاشناسی یك علمی است كه متأسفانه نه در حوزه است نه در دانشگاه، علمی نیست كه انسان بتواند مسائل آن را از نزد خود حل كند. یكی از رهاوردهای این ذوات قدسی تدریس دنیاست! دنیا غیر از زمین و آسمان است، این عناوین اعتباری كه قرآن كریم در سوره حدید به پنج مرحله تقسیم كرده برای این است که ما تا دنیا را نشناسیم درست نمی‌توانیم زندگی كنیم، یا شكایت می‌كنیم، یا بی‌جا خوشحال می‌شویم، یا بی‌جا ناراحت می‌شویم؛ فرمود دنیا پیش از پنج مرحله نیست ﴿اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زینَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَینَكُمْ وَ تَكاثُرٌ فِی الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ﴾ . این درس را فقط این ذوات قدسی بلدند و معرفی می‌كنند.

آیت الله العظمی جوادی آملی اذعان داشتند: حضرت در این نامه فرمود خیلی به یاد مرگ باش! آنها كه خیال می‌كنند مرگ پوسیدن است می‌گویند این كار افسردگی می‌آورد اما دین می‌گوید مرگ، از پوست به در آمدن است و شادابی می‌آورد. یاد مرگ، ملت را پویا، مانا، فعال و كوشا می‌كند، چون اوّلین چیزی كه از مُرده سؤال می‌كنند می‌گویند چه كار كردی؟ یاد مرگ بهترین عامل برای فعالیت و كوشش اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی است، در روایات مرگ دارد كه در برزخ قدم از قدم برنمی‌دارد الاّ اینكه سؤال می‌كنند چه كار كردی؟ مرگ از بهترین رهاوردهای دینی و آموزنده ماست برای اینكه ما از پوست به در می‌آییم نه بپوسیم تمام زحماتمان را یكجا می‌بینیم. اینها كه از مرگ می‌هراسند خیال می‌كنند آخر خط، قبرستان است در حالی كه مرگ یك مَعبری بیش نیست. مرگ، زوال و نابودی نیست مرگ، هجرت است. حضرت فرمود زیاد به یاد مرگ باش چون كسی كه زیاد به یاد مرگ است مثل كسی است كه زیاد به یاد كنكور است در نتیجه مرتب درس می‌خواند.

معظم له در بخش دیگری از سخنان  خود به اهمیت حفظ آبروی مومن اشاره کردند و خاطرنشان کردند: حضرت در ادامه نامه می فرماید كاری كه در حضور مردم نمی‌توانی بكنی در غیاب مردم نكن، كاری كه اگر علنی بشود آبرویت می‌رود آن كار را نكن، چون ما همواره در محضر ذات اقدس الهی هستیم. اگر كلّ عالَم مشهد و محضر ذات اقدس الهی است و بالأخره یك روزی آن كارهای خِفای ما علنی می‌شود نباید کاری کنیم که شرمنده بشویم. در این نامه‌ای كه حضرت مرقوم فرمودند، فرمود بالأخره یك روز پشت پرده، ظاهر می‌شود و پرده كنار می‌رود. مبادا كاری بكنی كه آبرویت هدف تیر دیگران قرار بگیرد.

ایشان تاکید داشتند: انسان باید كاری كند كه آبروی نظام را حفظ بكند. آبروی دیگران و خود را حفظ كند، انسان حق ندارد آبروی خودش را هدر بدهد و خودش را بی‌حیثیت كند چرا که آبروی ما، امانت الهی در دست ماست.