چکیده:

تفاسير قرآن، هر يك از منهج و روشي استفاده كرده و با گرايشي خاص تنظيم شده‌اند. روش برخي مأثور و مبتني بر سنت و روايات منقول از پيامبر و ائمه بوده است و برخي مبتني بر روش عقل برهاني و برخي بر روش تفسير قران به قرآن. نيز برخي گرايش ادبي و برخي كلامي و برخي فلسفي و غيره دارند. در قرن پانزدهم تفسير قيم تسنيم به جامعه مسلمانان عرضه شد كه به لحاظ روش از روش اجتهادي جامع پيروي مي‌كند. بدين صورت كه هم از روش تفسير قرآن به قرآن و هم از روش مأثور و هم روش عقلي يعني برهان عقلي استفاده مي‌كند و در گرايش نيز با گرايش معرفتي و اخلاقي و اجتماعي به تفسير قرآن پرداخته است. كليد واژه‌: تفسير اجتهادي، مأثور، امكان تفسير قرآن به قرآن، سنت، عقل برهاني، معرفتي، اخلاقي، اجتهادي.