چکیده:

انسان، موجودی است که در میان تضادها رشد می کند و استعدادهای خود را شکوفا می‌سازد و به کمال می‌رسد. اگر تضاد و کشمکش در زندگی آدمیان رخ ندهد و آدمی با آن درگیر نشود، از تحرک و تلاش باز می‌ماند. از این رو، خدا انسان را با عقل و هوای نفس آفریده است تا از طریق حاکم کردن عقل، هوای نفس را در اختیار خود گیرد و با آن به مبارزه برخیزد.