​​​​​​​به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: مراسم گرامیداشت سی وهشتمین سالگرد حماسه ششم بهمن 1360 آمل با پخش پیام تصویری حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی و سخنرانی آیت الله محمدی گلپایگانی رئیس دفتر مقام معظم رهبری و با حضور جمعی از مسئولین استانی و قشرهای مختلف مردم آمل در مصلی این شهر برگزار شد.

آیت الله العظمی جوادی آملی در بخشی از پیام خود به این همایش اذعان داشتند: دفاع از مرز و بوم شرف انسانی می‌طلبد که شهدا عموماً و شهدای شش بهمن خصوصاً واجد این فضیلت بودند.

ایشان ادامه دادند: ما باید حق شهدا را ادا کنیم و آن این است که خود طیب باشیم و جامعه طیب بسازیم همه امور را در سایه علم و عدل حل کنیم.

متن کامل پیام آیت الله العظمی جوادی آملی به شرح زیر است:

أعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ‏ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی ‏جَمِیعِ الْأَنْبِیاءِ وَ الْمُرْسَلِین ‏وَ الْأَئِمَّةِ الْهُدَاةِ الْمَهْدِیین سِیمَا خَاتَمُ الْأَنْبِیاءِ وَ خَاتَمُ الْأَوْصِیاء عَلَیهِما آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء بِهِمْ نَتَوَلَّی ‏وَ مِنْ أَعْدَائِهِم‏ نَتَبَرَّأ إِلَی اللَّه».

مقدم شما فرهیختگان و علاقمندان به قرآن و عترت به ویژه خاندان‌های معزّز و معظّم شهدا عموماً و شهدای شش بهمن سال شصت خصوصاً را گرامی می‌داریم. ارواح تابناک شهدا ـ إن‌شاءالله ـ با انبیا و اولیا محشور باشند و همه شما بزرگواران به ویژه خاندان‌های معزّز شهدا مشمول دعای ویژه ولی عصر باشید!

مستحضرید هر خدمتی که در این نظام صورت بپذیرد گرچه خادمان سعی بلیغشان مشکور است و اجرشان با ذات أقدس الهی است اما بخش مهمی از ثواب آنها در نامه اعمال شهدا و کسانی که شهیدپرور هستند ثبت خواهد شد «و کفی بذلک فضلا»!

 مسئله شهادت باعث طهارت یک مملکت است. درست است که آب بخشی از آلودگی‌ها را پاک می‌کند آفتاب بخشی از آلودگی‌ها را پاک می‌کند اما آن آلودگی‌های مهم را نه آفتاب پاک می‌کند و نه آب «طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الْأَرْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُمْ»^[1] آلودگی استکبار را، آلودگی استبداد را، استحمار را، استذلال را و مانند آن را فقط خون شهید پاک می‌کند کشور را خون شهید طاهر می‌کند «طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الْأَرْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُمْ».

وظیفه همه مردم به ویژه مسئولان محترم این است کشوری که طیب و طاهر شد از آن بهره طیب و طاهر ببرند چون در قرآن آمده است: ﴿وَ الْبَلَدُ الطَّیبُ یخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّه﴾.^[2] عزیزانی که شربت شهادت نوشیدند بسیار عظیم و بزرگ بودند زیرا وجود مبارک امیر بیان(سلام الله علیه) فرمود: پَستی و فرومایگی را فقط ملت پَست می‌پذیرد[3] ملت سرفراز و بلند کسانی که معارف الهی را چشیدند و با خدای «علی حکیم» در ارتباط هستند و خدا درباره آنها فرمود: علما و مردان مؤمن اینها درجات رفیعه‌ای نزد الهی دارند[4] اینها پَستی‌پذیر نیستند فرومایگی را تحمل نمی‌کنند. دفاع از مرز و بوم شرف انسانی می‌طلبد که شهدا عموماً و شهدای شش بهمن خصوصاً واجد این فضیلت بودند.

اگر ذات أقدس الهی در قرآن کریم فرمود بلدی که طیب شد باید میوه طیب بدهد معارف الهی را میوه طیب می‌داند عدل و عقل را میوه طیب می‌داند جامعه‌ای که با عقلانیت وحیانی به سر می‌برد طیب و طاهر می‌داند جامعه‌ای که اعضای آن نه راه کسی را می‌بندند نه بی‌راهه می‌روند جامعه طیب و طاهر می‌داند اگر چنانچه این است ما حق شهدا را باید ادا کنیم و آن این است که خود طیب باشیم و جامعه طیب بسازیم همه امور را در سایه علم و عدل حل کنیم و این ما را از هر گونه اختلاس و نجومی نجات می‌دهد از هر گونه پلیدی می‌رهاند پلید نشدن آسان‌تر از آن است که انسان پلید خودش را تطهیر کند و طاهر باشد.

بنابراین دین یک حریم شخصی ماست ما هستیم و ابدی ما، انسان ابدیت خودش را با هیچ چیزی نمی‌تواند تأمین کند مگر با توحید، آن کالای توحیدی است که ابدیت انسان را تأمین می‌کند. در بخش‌های فراوانی از قرآن و روایات آمده است ﴿مَا عِندَكُمْ ینفَدُ وَ مَا عِندَ اللَّهِ بَاقٍ﴾[5] آنچه که نفاذ و زوال‌پذیر است برای ما نیست زیرا ما یک موجود ابدی هستیم و این امور رخت بربستنی هستند آن‌گاه انسان تنها می‌ماند تنها چیزی که با انسان است و انسان با او محشور می‌شود مسئله توحید است، اعتقاد به وحی و نبوت است، عمل صالح است که می‌ماند، آنچه که می‌ماند خیر است و آن «وجه الله» است و عزیزان ما این کار را کردند.

ما برای گرامیداشت آنها درست است که این بزرگداشت‌های محفلی سهمی دارد اما پیمودن راه شهدا عبارت از احراز آن طریق ثابت است، فرمود: ﴿مَا عِندَكُمْ ینفَدُ وَ مَا عِندَ اللَّهِ بَاقٍ﴾ این یک اصل کلی است. ما دو قسم داریم: یکی اینکه خود با ابدیت «بالعرض» هستیم و از بین نمی‌رویم زیرا ـ إن‌شاءالله ـ بعد از مرگ وارد بهشت خواهیم شد و بهشت ابدی است، دوم آن که کالاها و کارهایی که در جهان است یک بخش از آن رفتنی است یک بخش از آن ماندنی است. ما که موجود پایدار و مانا هستیم باید مزین بشویم به امور پایدار، آن بخش‌های زوال‌پذیر که ﴿مَا عِندَكُمْ ینفَد﴾ است نمی‌تواند مشکل ما را حل کند ما تنها می‌مانیم اما ﴿وَ مَا عِندَ اللَّهِ بَاقٍ﴾ ما را در ابدیت همراهی می‌کند. پس ما ابدی هستیم «بالعرض»، اشیا و افعال دو قسم هستند بعضی‌ها رخت بربستنی‌اند زوال‌پذیر هستند ﴿مَا عِندَكُمْ ینفَدُ﴾، بعضی‌ها ثابت‌اند ﴿وَ مَا عِندَ اللَّهِ بَاقٍ﴾ اگر کار ما صبغه «عند‌الله»ی داشت باقی است و خود ما باقی هستیم و هیچ‌گاه تنها نمی‌مانیم اما اگر ـ خدای ناکرده ـ بی‌راهه رفتیم یا راه کسی را بستیم یا چیزی که جمال و کمال ما نبود آن را کمال پنداشتیم در بخش وسیعی از عمرمان تنها خواهیم بود و تنهایی دردناک است و غربت در هر منطقه و زمان و زمینی رنج‌آور است.

من مجدداً مقدم شما خانواده‌های شهدا عموماً و شهدای شش بهمن خصوصاً را گرامی می‌دارم. از همه شما حق‌شناسی می‌کنیم. امیدواریم ذات أقدس الهی به برکت قرآن و عترت نظام ما، رهبر ما، دولت و ملت و مملکت ما همه را در سایه قرآن و عترت حفظ بفرماید!

روح مطهر امام راحل و شهدا را با اولیای الهی محشور بفرماید!

شهدای شش بهمن را با شهدای کربلا محشور بفرماید!

هر گونه خطری که هست به استکبار و صهیونیست برگرداند! و این کشور ولی عصر را تا ظهور آن حضرت از هر گزندی محافظت بفرماید!

از دست‌اندرکاران و برگزار‌کنندگان این همایش وزین و این بزرگداشت متین حق‌شناسی می‌کنیم، خدای سبحان به آنها هم خیر دنیا و آخرت مرحمت کند!

«غفر الله لنا و لکم و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته»

[1]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص723.

[2]. سوره اعراف، آيه58.

[3]. نهج البلاغه(للصبحی صالح), خطبه29؛ «لَا يَمْنَعُ الضَّيْمَ الذَّلِيلُ‏».

[4]. سوره مجادله، آيه11؛﴿يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَات﴾.

[5]. سوره نحل, آيه96.