بسم الله الرّحمن الرّحيم

آغاز زندگي مشترك و پيوند ازدواج شما دانشجويان عزيز و فرزندان برومند نظام اسلامي را تهنيت و شادباش مي‏گويم و از خداوند سبحان درخواست مي‏شود، ميمنت اين نكاح را حيات سعادتمندانه شما و به بار نشستن فرزندان صالح و سالم قرار دهد.

آنچه شايسته توجّه در مراسم عقد زناشويي است، اصول الهي و انساني است كه در قرآن كريم و سنّت معصومين(عليه‌السلام) بيان شد كه ذيلاً به برخي از آنها اشاره مي‏شود.

يكم. عناصر محوري تأسيسِ خانواده و تشكيلِ دودمان، بعد از انتخابِ صحيح و اصطفاي درست، دو چيز است يكي دوستي عاقلانه به يك‏ديگر، و ديگري اغماض رئوفانه از لغزش هم‏ديگر؛ قرآن كريم در اين‏باره مي‏فرمايد: ﴿ومِن آياتهِ اَنْ خَلَقَ لكم مِنْ اَنْفُسِكُم أزواجاً لتسكنوا إليها وَ جَعَلَ بينكم مّودّةً و رحمةً ان في ذلك لاياتٍ لقوم يتفكرون﴾،[1] زيرا زندگي بدون دوستي و نيز دوستي غيرعاقلانه كه بر وَهم و غريزه برآمده باشد، توان تأمين سعادت خانواده را ندارد، همچنين حيات مشتركْ بدون رأفت و رحمت ثمربخش نيست.

دوم. ملكوت زناشوئي به منزله روح ازدواج بوده و هماره آن را زنده و بارور مي‏كند؛ اين چهره ملكوتي نكاح در پيام نغز و دلپذير رسول گرامي اسلام‏صلي الله عليه و آله و سلم چنين آمده است: «مَنْ تَزَوَّجَ فَقَد اَحْرَز نِصفَ دينهِ»؛[2] يعني هر كس همسر انتخاب كرد نيمي از دين خود را از دستبرد تطاول هوس و از غارت تهاجم هوي حفظ نمود.

بنابراين آنچه از انسان متأهل انتظار مي‏رود همانا طهارت روح و نزاهت چشم و گوش است تا با چنين بدن پاك و چنان روح تابناك توفيق تعالي به قرب الهي تحصيل شود و از فيض فوز ديدار بهره‏مند گردد.

سوم. زن و شوهر، عامل برقراري پيوند رِحامت و خويشاوندي بين دو خانواده عروس و داماد خواهند بود و حضرت رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم در خطبه عقدِ حضرت علي بن ابي‏طالب(عليه‌السلام) و حضرت فاطمه زهراٍّ چنين پيوندي را مُلْحَق به نَسَب دانسته و اين ارتباط سَبَبي به رابطه نَسَبي همانند دانست.

پروردگارا! به دانشجويان عزيز در جشن سرنوشت‏ساز، سعادت و سيادت عطا فرما، نظام اسلام، مقام رهبري، دولت و ملت و مملكت اسلامي را در پرتو قرآن و عترت، تا ظهور ولي عصر(عج) حفظ نما!

والسلام عليكم ورحمة الله وبركاته

جوادي آملي

19 اسفند 1378