به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: آیت الله العظمی جوادی آملی در مراسم عمامه گذاری جمعی از طلاب حوزه علمیه فیروز کوه در روز میلاد امام رضا علیه السلام، با تبریک این ایام، بیان داشتند: امام رضا(سلام الله عليه) با آن معارف الهي که داشتند علماي متعددی را پروراند و حوزه علميه‌اي به صورت پنهان در خراسان تأسيس کرد و با علم صائب و عمل صالح خود آن فضا را منور ساخت.
ایشان ادامه دادند: در عصر امام کاظم(سلام الله عليه) و امام رضا علیه السلام فضاي فرهنگي ايران فضاي مشوبي بود، مخصوصاً در عصر امام رضا(ع) که اين بزرگوار توانست اين فضاي ملتهب و مشوب آن روز را با محاجه‌هاي علمي خود تطهير و آرام کند.
معظم له ادامه دادند: فضاي آن روز پر از شبهات کلامي بود؛ هم از تشبيه، هم از تجسيم؛ هم از جبر، هم از تفويض، پر از شبهات فقهي بود، قياس، استحسان. و امام رضا(سلام الله عليه) همه اينها را بايد پاسخ می داد. آن همه تلاش و کوشش دشمنان اين بود که معاذالله يک رخنه‌ علمي يا سياسي يا اجتماعي در حرم امن امام رضا(سلام الله عليه) وارد کنند ولي به برکت وجود ایشان موفق نشدند. ما وارث چنين امامي هستيم، به ما گفتند علما ورثه انبيا هستند؛ يعني سعي کنيد از اينها ارث ببريد.
آیت الله العظمی جوادی آملی با اشاره به روایتی از امام هشتم(ع) ابراز داشتند: به امام رضا(ع) عرض کردند مرز توکل تا کجاست؟ حضرت فرمود: «أَنْ لَا تَخَافَ أَحَداً‏»؛  متوکل کسي است که از هيچ چيزي نمي‌ترسد، چون کسي را وکيل خود قرار داد که قاهر بر کل است. اگر با تمام هويت جانت گفتي خدا وکيل من است، او که کم نمي‌گذارد! مگر اينکه شما توکل نکرده باشي و بدانید که خدا متوکلين را دوست دارد، براي اينکه آنها با عقيده کار مي‌کنند.