قلب انسان محلی برای ادراکات روحانی و معنوی است که آدمی را برای کسب  و نیل به کمال و هدف خلقت یاری می رساند. در این میان توجه به مهیا بودن ظرف زمان و مکان می تواند این کسب کمال را سرعت بخشد.

ایام پیش رو در روایات ما دارای چنین اهمیتی است چرا که به تعبیر حضرت علامه جوادی آملی یکم ذی القعده شروع ایام اربعین کلیمی بوده و حضرت موسی(ع) از اول این ماه بمدت چهل شبانه روز در کوه طور مهمان خداوند بوده اند.

استاد برجسته حوزه در بیان تاریخچه اربعین گیری و آغاز آن فرمودند:

طرح مسئله اربعين و چلّه گيري براي آن است كه اربعين كليمي از اول ذيقعده تا دهم ذيحجّه بود. وجود مبارك موساي كليم كه چلّه گرفت و اربعيني داشت که به اربعين كليمي معروف است. اين چهل شبانه روز وجود مبارك موساي كليم در طور مهمان خدا بود؛نه خوابي داشت نه غذايي ونه استراحتي. در طيّ اين چهل شبانه روز مهمان مناجات الهي بود و اينكه فرمود"وَوَاعَدْنَا مُوسَي ثَلاَثِينَ لَيْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً" همين است. اولِ ميقات وقت ملاقات سي شبه بود بعد ده شب اضافه شد و اربعين كليمي شد. اين جزء دستورات رسمي دين مااست ، اينها جزء نوآوری های دين است.

معظم له در تبیین اهمیت اربعین کلیمی و آثار آن و شروع این ملاقات فرمودند:

اربعين گيري از بهترين راههاي دريافت فيوضات است كه فرمودند: "مَن أخلص لله أربعين صباحا تنفجر ينابيع الحكمة مِن قلبه علي لسانه" آنگاه اگر کسی سخن مي گويد از چشمه جوشان دل خودش حرف مي زند و اگر دست به قلم می برد و چيز مي نويسد از چشمه جوشان قلب خودش حرف مي زند اين راه براي همه است.

ایشان در ادامه به دفع شبهۀ برداشت غلط از معنای اربعین گیری پرداخته و ابراز داشتند: مستحضريد پرهيز از دنيا نعمت خوبي است  ولی نه پرهيز از جامعه، نه پرهيز از امّت، نه پرهيز از مردم، خدمت كردن به جامعه، به نظام، به امّت از بركات ديني است اما دنيا طلبي كه حالا من بايد باشم اگر من نباشم مشكل دارد ، اين درست نيست اين معلوم مي‌شود دنياست.

لذا چلّه گيري به معناي جدا شدن از جامعه نيست، بلکه جدا شدن از دنيا است نه از خلق دنيا. ولکن در متن مردم بودن، مردمي بودن و براي مردم كار كردن دنيا نيست، بلکه آخرت است.

---------------------------------

منبع:بیانات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در سلسله مباحث درس اخلاق