05 08 2017 418670 ID:
image
آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس اخلاق بیان داشتند:

کلمهٴ توحید یک قلعه فرهنگی است/ هیچ کشوری بدون توحید به مقصد نمی رسد

آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس اخلاق خود با اشاره به حدیث نورانی امام رضا(ع) به تبیین اهمیت اعتقاد به توحید پرداختند و بیان داشتند: انسان باید همواره به یاد خدا باشد، هیچ ممکن نیست کسی بتواند بگوید «لا اله الا الله» و در قیامت معطّل باشد

به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع‌رسانی اسراء: جلسه درس اخلاق هفتگی حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی، این هفته با حضور جمعی از علاقه‌مندان به معارف اهل بیت(علیهم السلام) در حسینیه احمدآباد شهرستان دماوند برگزار شد. در این جلسه معظم‌له با تبریک میلاد فرخنده علی‌ بن موسی الرضا(علیه آلاف التحیة و الثناء) با اشاره به حدیث نورانی از آن حضرت به تبیین ساختار نظام اسلامی پرداختند و بیان داشتند: وجود مبارک امام هشتم(ع) همانند وجود مبارک ابراهیم خلیل(سلام الله علیه) ساختار نظام دینی را از راه فرهنگ شروع کرده است؛ وجود مبارک ابراهیم خلیل خانه توحید را ساخت و آن را مطاف و قبله همه موحّدان قرار داد و وجود مبارک علی‌بن‌موسی(ع) در همان سفر تاریخی‌شان در نیشابور هنگام حرکت، این کاخ توحید را معرفی کردند و فرمودند پدران من از وجود مبارک پیامبر(ص)، از انبیای الهی، از ذات اقدس الهی این سخن نورانی را نقل کردند که «کلمة لا اله الاّ الله حِصنی»؛ آن کعبه، یک خانهٴ مادی و سنگ و گِل است اما این کلمهٴ توحید یک قلعه فرهنگی است. فرمود این قلعه و دژ است، دژبانش هم خداست و ما اهل بیت هم دربان این دژیم «أنا من شروطها»، هیچ کلمه‌ای بالاتر از این نیست و هیچ کشوری بدون توحید به مقصد نمی‌رسد و هیچ ملت غیرموحّدی هم به مقصود نایل نمی‌شود.

ایشان ادامه دادند: ما یک آیه‌ای در قرآن داریم که هضم آن آیه برای بسیاری مشکل است، اگر آن آیه درست تبیین شود این دژ و قلعه‌ای که امام رضا(ع) ترسیم کرده است جایگاهش مشخص می‌شود. در قرآن فرمود اکثر مؤمنین مشرک‌اند! درک این آیه خیلی آسان نیست بلکه خیلی سخت است، از امام(سلام الله علیه) سؤال کردند چگونه اکثر مؤمنین، مشرک‌اند؟ فرمود همین که می‌بینید یک روز این طرف و یک روز آن طرف اند، این با توحید و موحد بودن سازگار نیست! اینکه می‌گویند خدا هست ولی!، خدا هست اما!، دیگر بعد از خدا ولی و اما چرا؟ اینکه خدا فرمود اکثر مؤمنین مشرک‌اند همین است.

معظم‌له اذعان داشتند: اگر وجود مبارک رسول گرامی(ص) فرمود کسی که در قیامت بتواند بگوید «لا اله الاّ الله» درهای بهشت به روی او باز است، برای این است که بفهمیم چه کسی می‌تواند در آن روز این جمله را بگوید؟ آنکه هر روز یه عقیده دارد، یک روز می‌گوید خدا هست ولی، خدا هست اما، این خدا را با آن بیان می‌گوید «لا اله الاّ آلله و أنا، لا اله الا الله و حزبی، لا اله الا الله و جناحی، لا اله الا الله و ابنائی و اولادی»! لذا صریح قرآن این است که اکثر مؤمنین مشرک‌اند، البته تا این غُده‌ها گرفته نشود فرد وارد بهشت نخواهد شد؛ این غدّه‌های بالأخره یا با فشار مرگ یا با فشار ساهره قیامت از انسان گرفته خواهد شد.

آیت الله العظمی جوادی آملی در ادامه با اشاره به حدیث نورانی امام رضا(ع) به تبیین اهمیت اعتقاد به توحید پرداختند و بیان داشتند: انسان باید همواره به یاد خدا باشد، هیچ ممکن نیست کسی بتواند بگوید «لا اله الا الله» و در قیامت معطّل باشد، دلیل اینکه در تلقین میت می‌گویند بدان پیغمبر تو کیست، امام تو کیست، و یا این عبارت «رضیت بالله» را می‌گویند در پشت سر هر نماز بخوانید، برای اینکه در شب اول قبر از ما سؤال می‌کنند امام اول تو کیست؟ امام دوم تو کیست؟ الی آخر، در روایات ما هست، برخی‌ها وقتی در قبر سؤال می‌کنند پیغمبر تو کیست؟ یادش نیست. او کاری با پیغمبر نداشت، «من امامک» او با علی بن موسی الرضا(ع) کاری نداشت! کسی که اهل دروغ است، اهل اختلاس است، اهل حقوق نجومی است! او کاری به امام رضا(ع) ندارد و چون بعد از مرگ، زبان در اختیار کار و عمل ماست نه دراختیار خود ما، وقتی سؤال می‌کنند پیغمبر تو کیست این یادش نیست! بعد از احقابی از عذاب یعنی حداقل هشتاد سال، تازه به یادش می‌آید می‌گوید پیغمبر من کسی است که قرآن بر او نازل شده و تازه هنوز نام مبارک حضرت یادش نیست! ما چنین عالمی در پیش داریم.

ایشان در پایان سخنانشان در توصیه‌ای به طلاب حوزه‌های علمیه بیان داشتند: امروز فرمایش امام زمان مان چیست؟ اگر کسی این لباس روحانیت را امانت الهی بداند، درست قدر این لباس را بداند، حرمت این لباس را حفظ کند، عاقل باشد، عادل باشد، پاک باشد، دلباخته باشد، چنین طلبه‌ای، چنین روحانی، شایسته این لباس است. ما همّتمان این نباشد که امام زمان(عج) را ببینیم بلکه همّتمان این باشد که آقا ما را ببیند! وقتی دید تمام دنیا و آخرتمان تأمین است. می‌توانیم این طور باشیم؛ می‌توانیم طرزی زندگی کنیم که مردم وقتی ما را می‌بینند به یاد دین بیفتند، مردم وقتی ما را ببیند به یاد قرآن و عترت بیفتند.


دیدگاه شما درباره این مطلب
0 Comments