بسم الله الرّحمن الرّحيم و ايّاه نستعين

حمد خداي را سزاست كه راهيان كوي كمال را به جهاد و اجتهاد هدايت فرمود. درود و تحيّت الهي پيامبران، به ويژه حضرت ختمي مرتبت و دوده طاها و ياسين، بالاخص حضرت مهدي موجودِ موعود را رواست كه سالكان صراط تعالي را به اجتهاد رهنمون شدند؛ به اين ذوات قدسي تولّي داريم و از معاندان آنان تبرّي مي‌جوييم.

گرچه در قلمرو فرشتگان مجالي براي اهريمن بيرون و ديو درون نيست، زيرا معصومان الهي از آسيب دسيسه خارج و گزند وسوسه داخل مصون‌اند؛ چه اينكه در بهشت برين جايي براي رهزن بيگانه و راهبُر آشنا نخواهد بود، زيرا مظهر عدل و حكمت خدايي از پيرايه لَغْو و تأثيم منزّه و از آلودگي رِجز و رِجْس مبرّا است، ليكن در منطقه انسانيت كه تلفيقي از موجود طبيعي و فراطبيعي است و معجوني از، ﴿اِنّي خالقٌ بشراً من طينٍ﴾ [1] و از ﴿نَفَخْتُ فيه مِن روحي﴾ [2] است، هم تدليس ابليس بيرون وجود دارد و هم تلبيس نَفس امّاره درون.

براي رهايي از مكر خارج و كيد داخل اجتهاد محقّقانه لازم است كه دوست از دشمن و سود از زيان و خير از خطر جدا شود و هم جهاد متحققانه واجب است تا مهاجمانِ كمال و جمال از سرزمين هستي انسان طرد گردند، و طامعان كج‌انديش از حيطه وجودي سالكِ مجاهد رانده شوند تا رسيدن به مقصود سامي ميسور گردد.

همان‌طوري كه در حلّ مسائل رياضي رعايت سلسله اعداد و مراتب احكام آن لازم است، در گشودن مطالب رياضتِ مشروع نيز عنايت به مراحل تزكيه و مدارج تهذيب واجب خواهد بود؛ يعني بر هر نيروي مجاهدي لازم است، اوّل دشمن مجاور و مهاجمِ نزديك را دفع نمايد، آن‌گاه به طرد دشمن دور و راهزنِ بعيد اهتمام ورزد، لذا خداي سبحان مبارزه با كافرانِ مزاحم نزديك را مقدّم دانست و چنين دستور داد: ﴿يا ايّها الذين آمنوا قاتِلوا الذين يَلُونَكُم من الكفّارِ وَلْتَجِدوا فيكم غِلْظَةً وَاعْلَموا أنّ اللّهَ مَعَ المتّقين﴾.[3]

نزديك‌ترين دشمن به انسانِ سالكِ در راه خدا همانا هواي طغيان و هوس سياه است، بايد با سِلاح صَلاح و فَلاح اين عدوي خانگي را رام كرد؛ چه اينكه معلّم جامعه بشري حضرت اميرمؤمنان)عليه‌السلام( فرمود: «وانّما هِي نَفْسي اَرُوضُها بِالتَّقْوي لِتَأتِي آمنةً يَوْمَ الخوفِ الاكبرْ» [4]؛ يعني اين نَفْسم را با پرهيزكاري رياضت مي‌دهم، تا در قيامت كه روز هراسناك است، در امان باشد. با رام نمودن دشمن خانگي توان طرد هر دشمن خارجي آسان است؛

گر شود دشمن دروني نيست ٭٭٭٭ باكي از دشمن بروني نيست

رسالت بسيج، به ويژه بسيج فرهيختگان علمي، انجام آن جهاد منظوم و اين اجتهاد مَنْضود، به نحو مستوفي و احسن است، زيرا نزديك‌ترين گروه به مردم دردآشنايان آنان‌اند. انديشوران، طبيبان، اساتيد، پژوهشگران و نويسندگان متعهد، گذشته از آنكه «گليم خويش بدر مي‌برند زآب»، سعي بليغ دارند تا بگيرند غريق را، زيرا براي نجات از بحر توفنده غواصان ماهر لازم است كه دريا را چون صحرا درنوردند و آب را همچون خاك تسخير كنند تا سفر بحري را نظير سير بَرّي ميسّر سازند؛ سرانجام هر دو جهان معمور و مأمن خواهد شد:

اگر ديو طبيعت را بهشتي ٭٭٭٭ هم اينجا و هم آنجا در بهشتي

براي پاسداري از حرم دين كه پايه انقلاب اسلامي و مايه پيروزي بر خصم در دفاع مقدس هشت سال بود، لازم است اساتيد و محققان بسيجي در تبيين معناي خواب و بيداري روحي بكوشند اولاً، و در بيدار نگه‌داشتن همگان، به ويژه نسل جوان دريغ ننمايند ثانياً، تا كيان دين با ظهور بقيّةالله(ارواح من سواه فداه) شكوفا گردد ثالثاً.

غفلت از آنچه در داخل و خارج ميهن اسلامي مي‌گذرد، خواب معنوي است و آنچه سبب بيداري روح و مانع از خواب معنوي است، ايمان كامل مي‌باشد. همان‌طوري كه پيامبر گرامي مصون از خواب قلب، يعني غفلت بود: «تَنامُ عَيْني ولاتنام قلبي» [5]، مردان مؤمن كه آن‌حضرت را اسوه خود قرار دادند، از زهول و غفلت سياسي، فرهنگي، اجتماعي و مانند آن محفوظاند و مي‌دانند هر ملّتي كه گرفتار خواب معنوي، يعني غفلت از رخدادهاي جهان معاصر باشد، آسيب مي‌بيند؛ چنانچه حضرت علي‌بن ابي‌طالب(عليه‌السلام) فرموده‌اند: «...مَنْ نامَ لم يُنَمْ عَنْه» [6]؛ كسي كه بخوابد، دشمن بدخواه او به خواب نمي‌رود، بلكه در حال خواب وي به او حمله مي‌نمايد.

جهل علمي و جهالت عملي هر دو خواب گران است كه يكي عقل نظري و نيروي جزم و يقين را راكد مي‌كند و ديگري عقل عملي و نيروي عزم و اراده را راجل مي‌نمايد.

نخبگان فنّ شريف بهداشت و درمان كه صبغه بسيجي يافتند، با تحليل عميق معارف قرآن و مآثر سنّت معصومان(عليهم‌السلام)، هم در ارتقاي سطح پزشكي مي‌كوشند و هم در سامان‌دهي بحران‌هاي سياسي، زيرا اين گروهِ جامعِ بين تخصص علمي و تعهد ديني، هم به‌منظور ترفيه جامعه در ترفيع فنّ محترم طبابت قيام مي‌نمايد و هم در تأمين امنيّت امّت اقدام مي‌كند تا در بخش نهضت خدمت‌رساني علمي مظهر خداي عليم باشد و هم در بخش نهضت خدمت‌رساني طبّي مظهر خداي شافي شود؛ نبايد از عروج به مدارج والا نااميد بود، زيرا نماز كه عمود دين است، نردبان ترقّي و معراج بندگان الهي است.

مجدّداً حضور مسئولان محترم استان قم، اعضاي شريف جامعه پزشكي و سائر حضّار گرانقدر را ارج مي‌نهيم و توفيق روزافزون همگان را مسئلت مي‌نماييم.

پروردگارا! نظام اسلامي، مقام معظم رهبري، مراجع تقليد، دولت و ملت و مملكت را در ظلّ ولي عصر(عج) حفظ فرما!

ارواح مؤمنان، امام راحلِ و شهدا را با انبيا محشور نما!

غفرالله لنا ولكم

جوادي آملي مرداد 1382