به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس اخلاق هفتگی خود که در روستای احمد آباد شهرستان دماوند برگزار شد با تبریک ایام دهه کرامت بیان داشتند: قرآن کریم اجر رسالت را محبت اهل بیت(ع) قرار داده و می فرماید: ﴿قُل لاَ أَسْأَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلاّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی﴾،  اما تنها دوست داشتن اهل بیت(ع)، اجر رسالت نیست! چراکه شما کسی را روی کره زمین نخواهید یافت که علی(ع) و اولاد علی(ع) را بشناسد و به آنها علاقه پیدا نکند! دوستی این خاندان برای کسی که اینها را بشناسد مسلّم است؛ بلکه معنای این آیه آن است که باید تمام مهر و محبت ما وقف دودمان پیغمبر(ص) و اولاد پیغمبر(ص) باشد. آن وقت انسان به غیر این ذوات قدسی به کسی دل نمی‌بندد و اگر به چیزی یا کاری یا شخصی دلبسته شد آن نیز در مسیر همین ولایت است. مزد رسالت دوستی همه جانبه و مستقر و دائم و همگانی و همیشگی به اهل بیت(ع) است و این اجر رسالت که محبت قُربی را به همراه دارد، در دنیا و آخرت انسان را حفظ می‌کند.

ایشان در ادامه با اشاره به کلامی از حضرت امیر علیه السلام اظهار داشتند: حضرت امیر (سلام الله علیه) فرمود عبادت سه قسم است: بعضی «خَوْفاً مِنَ النَّارِ» ، بعضی «شَوْقاً إِلَی الْجَنَّةِ»  و بعضی «حباً» عبادت می کنند ؛ یعنی برخی از ترس جهنم و برخی برای رسیدن به بهشت خدا را می‌پرستند اما بعضی دوست خدا هستند، «حباً» عبادت می‌کنند. بعد فرمود خاندان ما با محبت خدا را عبادت می‌کنند، لذا شما می بینید هیچ حالتی برای اهل بیت(ع) پیش نمی‌آمد مگر اینکه آنها «رِضَی اللَّهِ رِضَانَا أَهْلَ الْبَیت»  می‌گفتند. مگر حادثه‌ای تلخ‌تر از جریان گودال قتلگاه هست!؟ در همان جا زمزمه وجود مبارک حضرت این بود: «رِضَی اللَّهِ رِضَانَا أَهْلَ الْبَیت» و این راه را آنها به ما نیز آموختند.

معظم له تصریح داشتند: جهنم نرفتن و نسوختن هنر نیست. خیلی‌ها هستند که جهنم نمی‌روند، بچه‌ها، دیوانه‌ها و کفار مستضعفی که هیچ دسترسی به اسلام ندارند را که جهنم نمی‌برند. لذا نسوختن هنر نیست. بهشت رفتن هم هنر نیست! خدا غریق رحمت کند بعضی از اساتید ما را، می‌گفتند آرزوی ما این است که إن‌شاءالله در بهشت نهج البلاغه را خدمت علی بن ابیطالب(ع) یاد بگیریم.

آیت الله العظمی جوادی آملی پیروی از «حبیب» را رمز رسیدن محب به محبوب دانستند و بیان داشتند:

جوامع روایی ما چه سنی و چه شیعه، همه این را نقل کردند که انسان در سایه عبادت‌ها، انجام فرائض و نوافل، به خدا نزدیک می‌شود و حد وسط محب و محبوب، پیروی از حبیب است! فرمود ﴿إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی‏ یحْبِبْكُمُ اللَّهُ﴾؛  شما اگر محب خدا بودید هنر نکردید، چون همه چیز شما از خداست. شما بخواهید از محب بودند به محبوب بودن برسید؛ به جایی برسید که خدا محب شما باشد، این مهم است. آن حلقه وسط، آن رابط، آن حد وسطی که محب را محبوب می‌کند؛ یعنی محب خدا را محبوب خدا می‌کند، آن پیروی از حبیب خداست؛ ﴿قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی‏ یحْبِبْكُمُ اللَّهُ﴾، در نتیجه اگر کسی به دنبال حبیب الله برود از محب بودن به محبوب بودن می‌رسد.

ایشان در پایان این جلسه با اشاره به معضل کم آبی در برخی از نقاط کشور برای رفع این معضل دعا فرمودند و در ادامه اظهار داشتند: الآن خبر می‌رسد که بعضی از قسمت‌های ایران اسلامی گرفتار کم‌آبی‌اند، ما از ذات اقدس الهی مسئلت می‌کنیم تو را به غیرتت، تو را به عظمتت، تو را به رحمانیتت، تو را به کرامتت، که کریم دنیا و آخرت و بالذات تویی، این نیاز کشور را برطرف بفرما و این مملکت را چه در بخش اقتصاد، چه در بخش سیاست، چه در بخش ازدواج جوان‌ها به برکت ایام کرامت، تأمین بفرما!