به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: جلسه درس اخلاق هفتگی آیت الله العظمی جوادی آملی پنجشنبه این هفته در مسجد روستای احمد آباد شهرستان دماوند برگزار شد.

آیت الله العظمی جوادی آملی در این جلسه با اشاره به اتمام  ایام نورانی ماه مبارک رمضان اظهار داشتند:  همه ما در کنار سفره خدا نشسته‌ايم؛ خداوند دو جور پذيرايي مي‌کند: يک وقت نعمت را براي ما مي‌فرستد، يک وقت سفره پهن مي‌کند و ما را در کنار سفره و در حضور خود دعوت مي‌کند، سالي دو بار اين ضيافت هست، دو بار سفره پهن مي‌کند: يکي در زمان خاص، يکي در زمين مخصوص. زمان خاص، ماه مبارک رمضان است که فرمود شما «ضيوف الرّحمان» هستيد، در کنار سفره خدا، در حضور خدا نعمت مي‌يابيد. زمين مخصوص، سرزمين مکه است که ﴿فيهِ آياتٌ بَيِّناتٌ﴾، گرچه همه جا آيات الهي است؛ اما نشانه‌هاي خدا در مکه فراوان است

ایشان ادامه دادند: در ضيافت چنين نيست که خدا براي کسي روزي بفرستد، بلکه روزي‌خوار را در کنار سفره خود در حضور دعوت مي‌کند. اين دو کار، يک خصيصه‌اي دارد که گذشته از آن برکات معنوي، در فقه ما هم راه پيدا کرده است.

آیت الله العظمی جوادی آملی اظهار داشتند: صاحب جواهر و صاحب عروه که هر دو از بزرگان فقه ما هستند، مي‌فرمايند در فضيلت روزه همين بس که انسان شبيه فرشته مي‌شود. غذای فرشتگان ذکر خداست، نام خداست و ياد خدا. اگر ما مي‌توانيم مثل فرشته بشويم چرا نشويم؟ در قرآن کريم عده‌اي را در کنار ملائکه نام مي‌برند. در اوايل سوره مبارکه «آل‌عمران» هست که ﴿شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قَائِماً بِالْقِسْطِ﴾؛ اين از بيانات نوراني امام سجاد(سلام الله عليه) است که امام چهارم فرمود: فضيلت عالمان دين، مؤمنان واقعي آن قدر بس که خدا نام اينها را در کنار ملائکه ذکر مي‌کند! اگر ـ خداي ناکرده ـ يک عده در حدّ حيوان بشوند که قرآن از آنها هم خبر داد، فرمود: ﴿أُولئِكَ كَالأنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾پس ما مي‌توانيم هم راه سقوط را طي کنيم که ـ معاذالله ـ آيه ﴿أُولئِكَ كَالأنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾ ما را گرفتار کند، هم مي‌توانيم راه صعود را طي کنيم که فرمود: شما فرشته شويد در فضيلت روزه همين بس که انسان يک ماه تمرين مي‌کند تا شبيه فرشته شود.

معظم له بیان داشتند: ماه مبارک رمضان هم ماه دعاست. در دعا مستحضريد اگر ما انسي داشته باشيم و بدانيم که تمام آنچه که به دست ماست، فيض اوست، خودمان دخيل در کاري نيستيم؛ مثل زکريا تربيت مي‌شويم. چقدر اينها از دعا لذت مي‌بردند! و چقدر اين آيه سوره مبارکه «مريم» شيرين است، آن قدر شيرين است که به وصف در نمي‌آيد! ببينيد زکريا پيرمرد است وقتي مريم‌(سلام الله عليها) را مي‌بيند که روزي غيب به دست او و به فيض او مي‌رسد، علاقه پيدا مي‌کند که فرزند اين چنين داشته باشد. به خدا عرض مي‌کند من که الآن پير هستم، موي سرم سفيد شد و استخوان بدنم پوک شد، پيرمرد هستم، همسر من هم آن وقت که جوان بود عاقر و نازا بود، الآن که پير است، ولي ﴿وَ لَمْ أَكُنْ﴾ ـ چقدر اين دعا شيرين است خدا مي‌داند! ـ ﴿وَ لَمْ أَكُنْ بِدُعائِكَ رَبِّ شَقِيًّا﴾، خدايا من هر وقت خواستم دادي، هيچ وقت نشد که بخواهم و ندهي. عرض کرد خدايا! مي‌دانيد من چه کسي هستم؟ من کسي هستم که هر وقت خواستم دادي و نگفتي کي هستي! چه آورده‌اي؟ چکاره هستي؟ ببينيد اين زکرياي پير چگونه با خدا حرف مي‌زند؟ اين راه براي همه ما باز است.

ایشان با بیان اینکه ماه مبارک رمضان براي این است که ما فرشته بشويم، بیان داشتند:خداوند در آيه شش سوره مبارکه «هود» دارد به اينکه ﴿عَلَي اللَّهِ رِزْقُهَا﴾ فرمود تمام مارها و تمام عقرب‌ها پرونده دارند، روزي دارند، من مسئول هستم، تو چکار داري او حرام‌گوشت است يا سمّي است؟ اين مخلوق من است. همه پرونده دارند، همه روزي دارند؛منتها ما بايد مواظب باشيم احتکار نکنيم، اختلاس نکنيم يا فلان کار را نکنيم گران نکنيم، اين کارها دست ماست. حالا فلان حیوان حرام‌گوشت است يا گذشته از حرام‌گوشتي نجس هم هست، تو چکار داري او نجس است؟ اين مخلوق من است، پرونده دارد، من هم روزي او را مي‌دهم.

معظم له ادامه دادند: هر فضيلتي که براي قرآن هست، براي امام هست، هر فضيلتي که براي امام هست، براي قرآن هست. فرمودند اگر کسي بميرد و امام زمانش را نشناسد، مرگ او مرگ جاهليت است. اگر کسي بميرد و قرآنش را نشناسد، مرگ او هم مرگ جاهليت است. اين کار مخصوص زکرياست! چرا خداي سبحان به پيغمبر مي‌فرمايد به ياد زکريا باش؟ يا به بايد مريم باش؟  نام انبيا را براي چه مي‌برد؟ براي اينکه روش آنها، راه آنها آموزنده است. ما در نماز مي‌خوانيم ﴿صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ) اين ﴿أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ﴾ اين «منعم عليهم» را در چند جاي قرآن ذات أقدس الهي معرفي کرد، اينها نوح هستند، ابراهيم هستند، عيسيٰ هستند، موسيٰ هستند، زکريا هستند، يحييٰ هستند، ما راه اينها را بخواهيم.

ایشان در پایان با بیان اینکه خداوند می خواهد که ما به گونه ای زندگی کنیم که بشویم مهمان او، ابراز داشتند: ما مي‌توانيم آثار ماه مبارک رمضان را، آثار حج را که ـ إن‌شاءالله ـ عده‌اي به زيارت بيت الله، زيارت حرم نبوي، زيارت بقيع مبارک موفق مي‌شوند، اين ضيافت را حفظ کنیم! ما مي‌توانيم يک کشوري داشته باشيم که وجود مبارک ولي عصر بپذيرد. ارزاني باشد، رفاه باشد، آسايش باشد، اين نعمت باشد، گراني نباشد، بيکاري نباشد، مي‌توانيم باشيم، راه باز است.