به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: درس اخلاق هفتگی حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی پنجشنبه این هفته همزمان با سالروز ولادت حضرت معصومه (س) در مسجد احمدآباد شهرستان دماوند برگزار شد.
آیت الله العظمی جوادی آملی در این جلسه به تبیین راه های رسیدن به کمال انسانی پرداختند و اظهار داشتند:
دو راه برای رسیدن به تکامل انسانی وجود دارد؛ یک راه بیرونی که از آن به «علم الدراسه» یاد می شود و منظور این است که انسان از راه تحصیل در حوزه و دانشگاه و از راه چشم و گوش به تحصیل و کسب علم بپردازد و به آنچه آموخته عمل کند تا به کمال برسد، این راه اکتسابی است.
ایشان ادامه دادند: یک راه دیگر نیز وجود دارد که اکتسابی نیست بلکه یک راه درونی است که از آن به «علم الوراثه» یاد می شود و از راه دل کسب می شود؛ در این راه انسان نباید چیزی کسب نماید فقط لازم است ارتباط و پیوند لازم را با صاحب علم برقرار کند، به یک وارث نمی گویند چطور و از چه راهی ارث کسب کردی! چرا که در قضیه ارث تنها ارتباط با مورث شرط است، وارث می گوید من کاری نکردم من فقط با مورث ارتباط داشتم. لذا اگر کسی با قرآن و عترت رابطه داشته باشد علم الوراثه نصیب او خواهد شد.
معظم له خاطرنشان کردند:
اینکه فرموده اند «العلماء ورثه الانبیاء»؛ علما وارثان انبیا هستند این جمله به داعي انشاء بیان شده است؛ یعنی ای عالمان! بکوشید با خاندان عصمت و طهارت(ع) رابطه داشته باشید تا از راه این رابطه به شما علم و کمال به ارث برسد.
آیت الله العظمی جوادی آملی در ادامه سخنان خود به ثمرات تکامل معنوی پرداختند و اذعان داشتند:
خداوند انسان را مانند یک شجره طیبه طوبی از زمین رویانید، درخت طوبی درختی در بهشت است که پیامبر(ص) فرمود ریشه درخت طوبی در خانه من و علی(ع) است و شاخه ای از این درخت طوبی به انسان مومن می رسد. آشکار است درختی بار می دهد که هم ریشه او به آب نزدیک باشد و هم شاخه های او از هوای سالم و نور کافی برخوردار باشند؛ انسان می تواند با علم الدراسه آن فضای سالم را تهیه و با علم الوراثه آن چشمه زلال را برای ریشه های خود تامین کنید.
ایشان ادامه دادند:
خداوند در قران کریم فرمود شما هم می توانید به جایی برسید که فرشتگان بر شما نازل شوند و شما را آرام و مطمئن کنند، اگر خداوند دست انسانی را گرفت و بالا برد چه کسی می تواند او را پایین بکشد؟! همه عزتها نزد خداست و ما چیزی جز شرافت و عزت نمی خواهیم.
آیت الله العظمی جوادی آملی در فراز دیگری از سخنان خود به آغاز ماه ذی القعده و ایام چله گیری اشاره کردند و بیان داشتند:
از اول ذي القعده تا دهم ذي الحجّه اربعين موساي كليم است، این همان ایامی است که حضرت موسی کلیم الله به کوه طور رفت و چهل شب در آنجا به مناجات پرداخت و تورات بر او نازل شد. این ایام به اربعین کلیمی مشهور است اما چله گیری به معنای جدایی از جامعه نیست، جدایی از جامعه مشروع نیست بلکه چله گیری به معنای جدایی از دنیاست.
ایشان ابراز داشتند: چله گیری به معنای از دنیا و تعلقات آن جدا شدن است؛ فرمود شما چهل شبانه روز مراقب قلب خود باشید تا از درون قلب شما این چشمه بجوشد و هنگامی که این چشمه معرفت جوشیدن گرفت دیگر هرگز دچار خشکسالی نخواهد شد.
معظم له در ادامه به اهمیت دعا و شرایط استجابت آن پرداختند و ابراز داشتند:
در دستورات دینی به ما رسیده است که در هنگام قرائت قرآن و هنگام اذان و هنگام نزول باران، دعا به اجابت نزدیکتر است اما خداوند می فرماید من مهمان دلهای شکسته ام، شما هر چقدر به انسان دیگری التماس دعا بگویيد و از او بخواهید برای شما دعا کند باید بدانید آن فرد دل شکسته شما را ندارد، دعای مظلوم دل شکسته از دعاهای مستجاب است لذا در هنگام بی پناهی و دل شکستگی برای خود و دیگران دعا کنید و بدانید بهترین دعا آن است که از قلب خود انسان برخیزد.
ایشان تاکید داشتند:
دلیل اینکه برخی مشکلات فرهنگی دامنگیر جامعه شده این است که به دستورات الهی و اخلاقی عمل نمی کنیم، طبق بیان خداوند در سوره الرحمن و علق، جامعه را رحمت و کرامت اداره می کند؛ اینکه بیگانگان خاورمیانه را به آتش کشیده اند به این دلیل است که مسلمانان از رحمت و کرامت الهی غافلند.
آیت الله العظمی جوادی آملی متذکر شدند:
ما خیال می کنیم اول انسان خلق می شود و بعد یاد می گیرد و می آموزد در حالی که خداوند می فرماید تا کسی یاد نگیرد، تا کسی قرآن نیاموزد و قرآنی نیندیشد انسان نمی شود و تا کسی انسان نشد بیان ندارد و سخن او مبهم خواهد بود یعنی نخواهد توانست بین حق و باطل و صدق و کذب فرق بگذارد. لذا این راه برای همه ما باز است که بتوانیم با کسب معارف الهی و دعا آسایش دنیا و آخرت را برای خود کسب کنیم.