«1.» استطاعت مالي با تحقق شرايط ذيل حاصل ميشود:
الف: داشتن هزينه رفت و برگشت.
ب: دارا بودن لوازم ضروري زندگي مثل اثاث خانه و وسيله سواري در حد مناسب با شأن، در صورت لزوم.
«2.»آيا مالك بودن منزل مسكوني در تحقق استطاعت شرط است؟
مالك بودن منزل شرط نيست بلكه ميزان تأمين مسکن مورد نياز است هر چند با اجاره باشد. مگر آنکه مسکن غير ملکي موجب دشواري يا خواري شود.
«3.»خرجهاي مقدماتي
مستطيع بايد خرجهاي مقدماتي ـ از قبيل گذرنامه، ويزا و وديعه و امثال آن ـ را بپردازد، و اين خرجها موجب سقوط حج نميشود؛ بلي اگر بر اين گونه مخارج، توانايي نداشته باشد، مستطيع نيست؛ و اگر ادراك حج متوقف بر تهيّه مقدّماتي باشد، بايد فراهم نمايد.
«4.»قرض براي حج
با قرض، استطاعت حاصل نميشود، هر چند اداي آن بعداً به سهولت ممكن باشد؛ مگر آنكه عرفاً بمنزله حصول استطاعت باشد نه تحصيل آن.
«5.»استطاعت بذلي
اگر كسي هزينه حج را نداشته باشد، ولي ديگري به او بگويد: «حج بهجا آور، نفقه تو و عائلهات، بر عهده من»، با اطمينان به وفا و عدم انصراف از بذل حج واجب ميشود. اين گونه حج، حجِ «بذلي» نام دارد؛ و در آن، «رجوع به كفايت» ـ كه خواهد آمد ـ شرط نيست؛ بلي اگر قبولِ بذل و رفتن به حج، موجب اخلال در زندگي او شود( با تفصيلاتي كه در فتاوي آمده) استطاعت بذلي حاصل نميشود.