به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: آیت الله العظمی جوادی آملی در درس تفسیر خود در مسجد اعظم قم، با اشاره به روایتی از حضرت امیرعلیه السلام، اظهار داشتند:يک بيان نوراني از حضرت امير است که سيدناالاستاد مي‌فرمايد اين جزء غرر روايات ماست. کسي را فرستادند که سؤال بکند بين آسمان و زمين چقدر فاصله است؟ «كَمْ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء»؟ حضرت دو تا جمله نوراني فرمود که سيدناالاستاد اين دو تا جمله را شرح کردند. حضرت فرمود: «مَدُّ الْبَصَرِ وَ دَعْوَةُ الْمَظْلُوم‏»؛[1]يعني اگر آسمان ظاهر را سؤال مي‌کني تا چشم مي‌بيند. جا براي حدّ و حصر نيست. اگر آسمان باطن را سؤال مي‌کنيد که ﴿وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ﴾، ﴿وَ أَوْحي‏ في‏ كُلِّ سَماءٍ أَمْرَها﴾،^[2] آه مظلوم! آه مظلوم آنجا مي‌رود. اين جزء غرر روايات ماست. آه مظلوم کجا مي‌رود؟ چه کسي گوش مي‌دهد؟ آنهايي که زمام امر دستشان است نمي‌گذارند اين آه طول بکشد.

ایشان ادامه دادند: امام باقر(ع) در وصیت خود می‌فرماید من شما را وصیت می‌کنم به چیزی که جدّم حسین بن علی به پدرم امام سجاد(سلام الله علیهما) در آخرین لحظه وداع آن وصیت را کردند و فرمود: «إِيَّاكَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا يَجِدُ عَلَيْكَ نَاصِراً إِلَّا اللَّه»؛^[3]؛ پسرم علی! ظلم همه جا بد است، اما مخصوصا به کسی که هیچ پناهی جز خدا ندارد ظلم نکن، برای اینکه او هیچ پناهی ندارد، فقط آه می‌کشد، این آه یقیناً ویران کننده است.

معظم له به روایتی از امام صادق علیه السلام اشاره کردند و اذعان داشتند: مرحوم ابن بابویه قمی در کتاب توحید صدوق دارد که وجود مبارک امام صادق با بعضي از اصحاب رفتند به عيادت بيماري. آن بيمار وضعش خوب نبود آه مي‌کشيد. آن کسي که در خدمت حضرت بود گفت چرا مي‌گويي آه؟ بگو يا الله! حضرت فرمود: «إِنَّ آهِ اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل‏»،[4] اين بيمار همان را مي‌خواهد؛ منتها حالا حال ندارد بگويد «يا الله». «إِنَّ آهِ اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل‏». چقدر اين روايت شيرين است! مظلومي که هيچ پناهگاه ندارد، وقتي آه مي‌کشد يعني چه؟یعنی خدا را صدا می زند.

منبع: درس تفسیر معظم له مورخ 1397/07/18